Op 30 november verschijnt ons nieuwe boek Elviskinderen begeleiden. In dit boek belichten we een onderwerp dat vaak onbewust, onbesproken en onbespreekbaar blijft: het verlies van een kind binnen het gezin en de diepgaande impact die deze gebeurtenis heeft op het familiesysteem. Of het nu gaat om een miskraam, stilgeboorte of het vroegtijdige overlijden van een (tweeling)broer of -zus, de effecten van dit verlies zijn vaak ingrijpend en langdurig. Een kind dat na deze heftige familiegebeurtenis geboren wordt, draagt vanaf zijn geboorte vaak al een onmogelijke opdracht met zich mee.
Door: Ard Nieuwenbroek en Judith Kimenai
Elviskinderen
De term Elviskind is gekozen vanwege de bepalende levensgeschiedenis van Elvis Presley, wiens oudere tweelingbroer overleed tijdens de geboorte. Elvis heeft altijd het gevoel gehad te moeten leven voor twee. Dat noodlot heeft hem, als ‘vervangend kind’, zijn leven lang op dramatische wijze achtervolgd. Wat het betekent om Elviskind te zijn, is natuurlijk voor iedereen verschillend. In die verschillen valt het wél op dat veel Elviskinderen psychisch lijden. Op jonge of volwassen leeftijd. Sommige Elviskinderen krijgen te maken met depressie, andere met eenzaamheid. Weer anderen worstelen met een levensgroot schuldgevoel of hebben moeite een relatie aan te gaan.
